از این راهرو یک نفر رد شده ... که عطرش همونه که تو میزنی
برای به زانو در آوردن من ... تو از مرگ حتی جنون میزنی
از این راهرو یک نفر رد شده ... مثل وقتایی که تو ناراحتی
نفس میکشم با تمام وجود ... عجب عطر خوبی زده لعنتی...
یه جوری دلم تنگ میشه برات ... محاله بتونی تصور کنی
گمونم نمیتونی حتی خودت ... جای خالیتو تو دلم پر کنی
صدات میکنم تا همه بشنون ... جواب صدام غیر پژراک نیست
من اوتقدر شکستم حس میکنم ... که هیچ ارتفاعی خطر ناک نیست
پ.ن 1: به ســـرنوشـت بگـــــویــــــید
اسباب بازی هایـــــش بی جان نیستــــند ؛
آدمنــد ، می شکـــــنــــنـد ....
آرام تـــــــــر ... !
پ.ن 2 :آدم خـاصـی نـیـسـتـم
مـخـاطـب خـاصـی هـم نـدارم
فـقـط
حـس خـاصـی دارم!
